Unu frore pro sos patriotas sardos prus mannos!

 


Su 28 abrile est sa festa de sa zente de Sardigna.

Su 28 abrile de su 1794 difatis sas leadas populares de Casteddu arrebbeleint-si pro libberare sos presoneris polìticos, aiant assaltadu su casteddu e aiant dispaciadu sos funtzionàrios piemontesos.

Da poi de pagu si sunt isbortadas fintzas sas comunidades de sos massajos e in totue si fiat difùndida sa bolza de Reprùbbica, indipendèntzia e giustìtzia. Fiat su cumintzu de sa 
Sarda Revolutzione.

A sa fine su movimentu angioyanu, su partidu chi cheriat libberare sa Sardigna de sos feudatàrios e de sos piemontesos, fiat istadu bìnchidu, fintzas gràtzias a sa traitoria de medas sardos autoriviles chi si fiant ischierados a s'ala de sos colonizadores assustados dae sa rebbellia de sos massajos e de sas classes populares de sas tzitades.

Medas aiant pagadu cun s
esìliu, sa presone e sa morte. In tota sa Sardigna pro annos e annos s'artzeint sas furcas e sos elementos prus bàlidos de s'ìsula fiant istados custrintos a su mudìmine o mortos.

Su primu nùcleu de sa chi a sighire at a èssere mutida 
Itàlia, naramus gasi Regnu Sardu, naschiat de sas furcas, de sas tonàgias , de sas cordas e de totus sos àteros trastos de tortura e morte cun cale fiat bènnidu tzitida sa mèngius generatzione de sardos de s'edade moderna.

Ammentemus•los batende unu frore in sas (pagas) carrelas e pratzas intituladas a issos e in sos monumentos chi los ammentant.

Bati unu frore, alliòngiat unu pensamentu (sardu, cadduresu, turritanu, catalanu o tabarchinu, a segunda de ue ses) e imbia•nos sa fotografia a sa pàgina o a unacameranoa@gmail.com.

Esèmpios de màrtires a cales dedicare su frore:
Giuanne Maria Angioy
Innatziu Mannu
Frantziscu Cillocco
Màrtires de Palabanda
Sanna Corda
Pratzas e carrelas intituladas a sos 
movimentos contra-feudales

***

(it)

Un fiore per i patrioti sardi più grandi
Il 28 aprile è la festa della gente di Sardegna.

Il 28 aprile del 1794 infatti i quartieri popolari di Casteddu insorsero per liberare i prigionieri politici, assaltarono Castello e cacciarono via i funzionari piemontesi.

Presto insorsero anche le comunità agricole e dappertutto si diffuse la voglia di Repubblica, indipendenza e giustizia. Era l’inizio della “Sarda Rivolutzione”.

Alla fine il partito angioyano, il partito che voleva liberare la Sardegna dai feudatari e dai piemontesi, fu sconfitto, anche grazie al tradimento di molti notabili sardi che si schierarono dalla parte dei colonizzatori spaventati dalla ribellione dei contadini e delle classi popolari delle città.

Molti pagarono con l’esilio, la prigione e la morte. In tutta la Sardegna per anni si innalzarono le forche e gli elementi più validi dell’isola furono costretti al silenzio o liquidati.

Il primo nucleo di quella che sarà in seguito chiamata “Italia”, il cosiddetto Regno Sardo, nasceva dalle forche, dalle pinze, dalle corde e da tutti gli altri strumenti di tortura e morte con cui venne zittita la migliore generazione di sardi dell’età moderna.

Ricordiamoli portando un fiore alle (poche) vie e piazze ad essi intitolati e ai monumenti che li ricordano.

Porta un fiore, allega un pensiero (sardo, gallurese, turritano, catalano o tabarchino a seconda di dove sei) e spediscici la foto alla pagina o a unacameranoa@gmail.com.

Esempi di martiri a cui dedicare il fiore:
Giovanni Maria Angioy
Igazio Mannu
Francesco Cillocco
Martiri di Palabanda
Sanna Corda
Piazze e vie intitolate ai “moti antifeudali”